Elina Psiku je rođena u Grčkoj 1977. godine i studirala je režiju i sociologiju u Atini.
Njen prvi igrani film Večni povratak Antonisa Paraskevasa (2013) premijerno je prikazan na Berlinalu i na više od 40 međunarodnih filmskih festivala, a doneo joj je i Nagradu za najboljeg režisera-debitanta od strane Helenske filmske akademije 2014. Njen drugi igrani film Sofijin sin (2017) premijerno je prikazan u konkurenciji na filmskom festivalu Trajbeka i osvojio je nagradu za najbolji međunarodni narativni igrani film. Takođe, 2018. je osvojio pet nagrada Helenske filmske akademije, uključujući nagrade za najbolji igrani film, najbolju režiju i najbolji scenario. Oba filma ušla su u selekciju za Evropske filmske nagrade 2013. i 2017. godine. Trenutno finansira svoj treći igrani film, Patrimonijalni strahovi i druge iluzije i radi i na prvoj dramskoj seriji, Pomoćnik mrtvozornika. Zalutala tela (2023) njen je prvi dokumentarac.